Vóór de BBQ: Bestrijk het vlees voor het barbecuen met olie en kruid het eventueel. Strooi zout pas ná bereiding over het vlees. Zout onttrekt tijdens de bereiding vocht aan het vlees waardoor het minder sappig blijft en geen mooi bruin korstje krijgt. Een marinade maak je bijvoorbeeld van wijn, knoflook, uiringen en kruiden. Laat het vlees 1 tot 24 uur marineren en dep het goed droog alvorens het te barbecuen. Sausjes maakt jezelf op basis van mayonaise en/of yoghurt, met kruiden naar smaak, zoals knoflook, paprikapoeder, kerrie, cayennepeper of mint voor een lekkere frisse saus. Er is volop variatie mogelijk. Als bijgerecht kun je bijvoorbeeld kiezen voor stokbrood en frisse salades met tomaat, sla en komkommer of op basis van pasta of fruit. Lekker en met veel voedingsvezels en vitamines. Een banaan of maïskolf die in aluminiumfolie op de barbecue is gegrild is ook een lekker en gezond bijgerecht.

Tijdens de BBQ: Een houtskoolbarbecue is 1 uur na het aansteken het heetst. Een elektrische- of gasbarbecue is wat eerder volledig opgewarmd. Rooster vlees dat snel klaar is als eerste en daarna vlees dat een wat langere bereidingstijd heeft. Wat vetter vlees druipt tijdens het roosteren en veroorzaakt daardoor veel rookvorming. Dit voorkomt je door deze vleesproducten op een plaatbarbecue of aluminiumfolie te grillen, of het even voor te garen. Voeg sausjes pas na bereiding aan het vlees toe. Als je vlees met saus grilt, verbrandt de saus onmiddellijk en koekt het vlees vast aan het rooster. Verbrand vlees is niet lekker en heel ongezond. Voorkom dit en snij eventuele zwart verbrande randjes van het vlees af voor consumptie. Verdeel het vlees over verschillende schalen, dek deze af met huishoudfolie tegen insecten, en haal schaal voor schaal uit de koelkast.

Na de BBQ: Leg aluminiumfolie onder de kolen, zodat je de gebruikte kolen na het barbecuen zó kunt oppakken en weggooien. Maak het rooster schoon met een warm sopje zodat er geen verbrande vleesresten achterblijven. 

Gekocht vlees bij de BBQ: Snel klaar: Biefstuk (wordt rood/rosé gegeten), entrecote (wordt rood/rosé gegeten), rib-eye (wordt rood/ rosé gegeten), varkensoester (wordt gaar gegeten). Vlees dat snel klaar is roostert je 10-20 cm boven de barbecue. Meer tijd nodig heeft: Beenham(eventueel aan het spit), gehaktballetjes, hamburgers, lever, rollade (eventueel aan het spit), saucijsjes, schouderkarbonades, spareribs, verse worst. Vlees dat een wat langere bereidingstijd heeft roostert je 25-40 cm boven de barbecue. Dit vlees gaar je het beste even voor in de oven of door het te koken in bouillon. Grill het vervolgens knapperig op de barbecue en gaar het door-en-door. Op deze website vindt je hier allerlei BBQ recepten.

BBQ voor vegetariërs: Barbecuen is natuurlijk toch een beetje een gebeuren voor vleeseters, maar groenten kunnen ook mooi gebarbecued worden. Je hebt dan wel een zogenaamde grillmand of aluminium schaal nodig.Hieronder nu een vegetarisch BBQ gerecht dat ook als bijgerecht zou kunnen dienen.

Mediterrane groenten van de BBQ.

Jarenlang ben ik er naar op zoek geweest, een moeizame zoektocht die mij over gebaande en minder gebaande paden heeft gevoerd, en die elke keer weer strandde in een teleurstelling. Altijd maar op zoek naar dat ene ding: De Perfecte Aardappel. Zo'n ouderwetse aardappel, geel en stevig en dièp van smaak, een aardappel uit grootmoeders keuken, al zo lekker dat er eigenlijk niets bij hoeft, een lepeltje jus hooguit. Frustrerend waren de klopjachten langs omgeploegde kleiakkers van Groningen tot Maastricht, de kruisverhoren van vertwijfelde groentejuweliers die het antwoord ook niet wisten, en die mij elke keer tevergeefs met een nieuwe zak aardappels naar huis stuurden. Nóg frustrerender waren de terloopse ontmoetingen, zoals de keer dat ik in een Frans restaurant de Perfecte Aardappel op mijn bordje trof, waarna ik hevig geëmotioneerd de eigenaar erbij riep die mij best had willen uitleggen wat zijn geheim was, als ik ook maar beter Frans gesproken had. Of de keren dat mijn moeder per ongeluk Perfecte Aardappels op tafel zette. Ze is al lang overleden en kon absoluut niet koken. Ze wist zelf ook niet hoe ze dit voor elkaar had gekregen. Dus daar had ik ook niets aan. Maar de queeste is voorbij, mijn luit kan aan de wilgen, want de code is gekraakt. Nou ja een kennis heeft dat gedaan. Die heeft over de schouder van zijn perfect kokende moeder meegekeken. De oplossing is echt te simpel voor woorden. Hier komt ie! Je hebt nodig: vastkokende aardappels (bijvoorbeeld Lady Chrysti), fijngemalen zeezout, goede olijfolie, bieslook of peterselie fijngesneden. Schil de aardappels: Snijd grote aardappels in stukken. Doe ze in een pan, en giet er water bij tot dat de aardappels net onder staan. Voeg wat zout toe. Kook de aardappels op middelhoog vuur gaar (ongeveer 20 minuten). Prik om te testen. Giet ze af, en stoom ze even droog op het kleinste pitje. Nu komt het: doe de deksel weer op de pan en laat minimaal 20 minuten staan. Hoe het kan snap ik ook niet, maar de aardappel wordt twee keer zo smaakvol, en krijgt een fijne, lijmige structuur. Snijd de aardappels in plakken en overgiet ze met straaltjes olijfolie, bestrooi met bieslook of peterselie en eventueel nog wat zout. Eet ze warm, lauw of koud, als bijgerecht of gewoon zo.

Sommige belangrijke dingen dienen herhaald te worden, ook in Kookland. Noem het de culinaire canon. Een van de onderdelen daarvan is de tomatensaus. Een goddelijke uitvinding door de combinatie van drie factoren: a uiterst makkelijk en snel te maken, b multi-inzetbaar en variabel, en c kwijlend lekker. Nu er weer een cultuurvervalsende reclame op de buis is die suggereert dat Italianen bij de aanblik van een kant-en-klaar zakje niet gaan krijsen en schelden maar beminnelijk glimlachen, is het weer tijd om de nieuw-aangekomenen in Kookland op te voeden en bij de al wat rijpere bewoners het geheugen op te frissen.

Tomatensaus maak je met ingeblikte tomaten, niet met verse. Verse zijn nimmer rijp en zoet genoeg, dat weet elke Italiaan, tenzij je zelf in het zuiden woont en ze in augustus inmaakt. Maar er is blik en blik. De business voor bliktomaten is een schrale, waar bleke ondernemers proberen hun bloedjes van kinderen en die van hun telers te voeden terwijl de supermarkten van Europa hen schaterlachend uitwringen.

Ondernemers die de culinaire trots voorbij zijn, stoppen onrijpe troep in blikken Euroshopper, Palazzo en nog wat onduidelijke merken. In Campanië echter, de streek rond Napels, worden de mooiste saustomaten van de wereld, de variëteit San Marzano, sinds 1996 ingeblikt met een echte D.O.P., een beschermde herkomstbenaming van de E.U. Heerlijk, fantastisch, glorieus, en dus niet te krijgen in Nederland, want duurder. Van de supermarktblikken is Heinz dan het beste alternatief, rijp en zoet, maar het kan nog beter. Delicatessenwinkels verkopen verrukkelijke tomaten van het merk Le Bontà di Nonna Pippina (adressen op: www.danonnapippina.nl).