Jarenlang ben ik er naar op zoek geweest, een moeizame zoektocht die mij over gebaande en minder gebaande paden heeft gevoerd, en die elke keer weer strandde in een teleurstelling. Altijd maar op zoek naar dat ene ding: De Perfecte Aardappel. Zo'n ouderwetse aardappel, geel en stevig en dièp van smaak, een aardappel uit grootmoeders keuken, al zo lekker dat er eigenlijk niets bij hoeft, een lepeltje jus hooguit. Frustrerend waren de klopjachten langs omgeploegde kleiakkers van Groningen tot Maastricht, de kruisverhoren van vertwijfelde groentejuweliers die het antwoord ook niet wisten, en die mij elke keer tevergeefs met een nieuwe zak aardappels naar huis stuurden. Nóg frustrerender waren de terloopse ontmoetingen, zoals de keer dat ik in een Frans restaurant de Perfecte Aardappel op mijn bordje trof, waarna ik hevig geëmotioneerd de eigenaar erbij riep die mij best had willen uitleggen wat zijn geheim was, als ik ook maar beter Frans gesproken had. Of de keren dat mijn moeder per ongeluk Perfecte Aardappels op tafel zette. Ze is al lang overleden en kon absoluut niet koken. Ze wist zelf ook niet hoe ze dit voor elkaar had gekregen. Dus daar had ik ook niets aan. Maar de queeste is voorbij, mijn luit kan aan de wilgen, want de code is gekraakt. Nou ja een kennis heeft dat gedaan. Die heeft over de schouder van zijn perfect kokende moeder meegekeken. De oplossing is echt te simpel voor woorden. Hier komt ie! Je hebt nodig: vastkokende aardappels (bijvoorbeeld Lady Chrysti), fijngemalen zeezout, goede olijfolie, bieslook of peterselie fijngesneden. Schil de aardappels: Snijd grote aardappels in stukken. Doe ze in een pan, en giet er water bij tot dat de aardappels net onder staan. Voeg wat zout toe. Kook de aardappels op middelhoog vuur gaar (ongeveer 20 minuten). Prik om te testen. Giet ze af, en stoom ze even droog op het kleinste pitje. Nu komt het: doe de deksel weer op de pan en laat minimaal 20 minuten staan. Hoe het kan snap ik ook niet, maar de aardappel wordt twee keer zo smaakvol, en krijgt een fijne, lijmige structuur. Snijd de aardappels in plakken en overgiet ze met straaltjes olijfolie, bestrooi met bieslook of peterselie en eventueel nog wat zout. Eet ze warm, lauw of koud, als bijgerecht of gewoon zo.
Kook kruimige aardappelen om de smaak te behouden, liefst in de schil in niet te veel water echt gaar. Gewoon twintig minuten, of wat langer als het grote zijn. En denk eraan: als de aardappelen verschillend van formaat zijn reduceert je de grootste tot ze even groot zijn als de rest, dan is alles mooi tegelijk gaar. Trek de schillen van de aardappelen af als ze nog heet zijn: van koude aardappelen kun je geen goede puree maken. Als je dat te moeilijk vind, moet je ze maar schillen voor het koken. Gebruik ook dan niet te veel water. De aardappelen mogen net droog komen te staan als ze gaar zijn. Na het hete schillen volgt het, liefst ook hete, pureren. Ik zal de verschillende instrumenten kort de revue laten passeren. Ten eerste is daar de oude stamper. Heel goed voor stamppotten en met hard werk en goed opletten ook aardig voor een mooie puree, maar er blijft altijd de mogelijkheid dat er harde stukjes overblijven, vooral met vaster kokende aardappelrassen. Dan is de pureeknijper een beter apparaat, mijn voorkeursinstrument. Op bovenstaande foto zie je hoe dat er uitziet. Een soort grote knoflookpers waarmee een behoorlijke hoeveelheid in één handbeweging tot mooie, fijne puree wordt gedrukt. Er zijn ook moderne plastic versies van, naast de vertinde ijzeren, van aluminium of roestvrij staal ( zie het plaatje hierboven). De mijne heb ik gekocht bij IKEA. Johannes van Dam zei het al gebruik nooit, nooit een snel draaiende foodprocessor, staafmixer als het van Braun, Philips, Cuisinart of Magimix of nog een ander merk is, voor de puree. Voor je het weet heb je te lang gedraaid en lijkt de puree door agglutineren van de aardappelen meer op taai brooddeeg of behangselplak dan op iets anders. Een langzaam draaiende handmixer zou nog kunnen, maar liever niet. En dan het vocht. Eerst de melk. Niet iedereen gebruikt melk. Het is ook niet echt nodig. Het maakt de puree weer dun en als je te veel gebruikt zit u met de gevreesde aardappelpap. De melk moet, als je hem gebruikt, in ieder geval heet zijn. Met koude melk stort je puree in elkaar. Wees spaarzaam met melk. En gebruik eventueel een deel melk en een deel room, voor een romiger resultaat. Aan het eind kun je er nog een smaakje aan toevoegen van bv. bieslook, olijven en rucola of bosui. Soms ook een losgeklopt rauw ei. Als je hieronder klikt kom je bij mijn aardappelpuree recept.
|
TipsIn dit gedeelte van de site kom je hele handige tips tegen die ik in de loop der jaren heb verzameld en die je bij het koken kunt gebruiken. Ook producten, diensten, restaurants en boeken komen hier aan de orde. Categorieën
Alles
|